[AMSTELVEEN] Voor de spiegel spreek ik mezelf toe. 'Ik blijf rustig. Doe ik iets verkeerd? Dan verwijt ik mezelf niets. Blijf lief. Bij de eerste keer gaat het nooit in één keer goed. Onthoud dat. Lach en relax.' Een laatste glimlach. Nog een keer mijn hand door mijn haar. De kammen waarmee ik op mijn twintigste haarstrengen vastbond heb ik weer tevoorschijn getoverd. Het werkt nog steeds. Wanneer ik de badkamer verlaat voel ik me jong, als een veulen in de wei. Kom maar op met die eerste werkdag!Het was een opwelling. Een goede ingeving. Intuïtie. Daar geef ik mijn leven lang al gehoor aan. 'Ben ik niet te oud?' appte ik naar de eigenaar van Sunday Floating Foodbar. 'Nee hoor,' reageerde hij. 'Er werkt ook iemand van 72 jaar.' En zo begon mijn avontuur in de horeca. Een tweede leven, naast het huidige. Een manier om te verbinden en vereenzaming te voorkomen. Dag in dag uit werk ik thuis, met alleen mijn gedachten en twee handen die gedachten omzetten naar woorden. Ik voel me er pre...