Column Jacobine: Morgen wordt beter

[AMSTELVEEN] 'Goedemiddag. Eindelijk schijnt de zon weer.' Een buurvrouw steekt vriendelijk haar hand op, blijft staan en maakt een praatje. Even later loopt ze verder en veeg ik glimlachend de laatste bladeren bij elkaar. Een kort gesprek over het weer, de kinderen of over de tuin kleurt altijd mijn dag. En nu kou, regen en wind plaats maken voor warme zonnestralen komen mijn buren en ik elkaar gelukkig weer tegen.Alweer jaren geleden waren we bij onze buren op de koffie. Ze wonen ruim veertig jaar in de straat, hebben bewoners zien vertrekken en sterven en zien met lede ogen aan dat het 'praatje pot' steeds oppervlakkiger wordt. Met weemoed klaagden ze over de sociale teloorgang van onze buurt. Waar blijft de tijd dat mensen elkaar opzochten en hielpen? Wij, druk met ons gezin, werk en sociale verplichtingen, moesten toegeven dat contact met de buren ook niet onze hoogste prioriteit kreeg. En toch waardeerden we het dat onze kinderen met regelmaat bij hen de sleutel mogen halen al...