Column Jacobine: Prestatiedruk

[AMSTELVEEN] Nog éen keer kijkt ze naar haar briefje. Alles wat ze moeilijk vindt staat erop. Wiskunde moet je begrijpen, zeggen ze. Nou, ze begrijpt er werkelijk niets van, ze doet wat de formules haar vertellen te doen, ze heeft ze uit haar hoofd geleerd. Een paar staan er op haar arm. De bel! Hemel! Nog enkele minuten! Ze grijpt naar haar maag. Wat gebeurt er daarbinnen? Veel heeft ze vanmorgen niet gegeten, ze kreeg niets weg. Maar haar moeder dwong de cornflakes op. 'Je moet eten,' vond ze. 'Anders werken de hersens niet goed.' Moeder veegde een lok haar weg en keek bezorgd. Snel wendde ze zich van haar af. 'Heb je wel goed geslapen?' vroeg moeder daarna. 'Ja,' zei ze. Ze loog. Urenlang heeft ze in het donker naar het plafond gestaard waar rijen onvoldoendes voorbijkwamen. En de teleurgestelde gezichten van haar ouders.